اما شاید بزرگترین پتانسیل هیدروژن در توانایی آن در ذخیره انرژی برای روزهای بار، باشد. در حالی که سوخت های فسیلی ذخایر انرژی از نور خورشید ماقبل تاریخ هستند، هیدروژن می تواند برای ذخیره انرژی خورشیدی 12 ساعت گذشته استفاده شود. موویل میگوید: «شما برای ادامه افزایش مقدار انرژی تجدیدپذیر به هیدروژن سبز نیاز دارید. هنگامی که یک شبکه برق به حجم بحر، ورودیهای تجدیدپذیر از منابعی مانند باد و خورشید میرسد، باید کاری برای تثبیت و هموارسازی آن قلهها و نواحی عرضه و تقاضا وارد عمل شود. شما نمی تو،د آن را با باتری حل کنید. موویل میگوید: این در مقیاسی است که عملی نیست. “هیدروژن یک راه بسیار خوب برای متعادل ، این است.”
و بر خلاف باتری ها، هیدروژن می تواند به طور موثر حمل شود. می توان آن را به هیدروژن مایع فشرده کرد، که نیاز به مقداری انرژی دارد، یا می توان آن را به آمونیاک تبدیل کرد، که قبلاً در سراسر جهان حمل می شود، سپس “، خوردهبازگشت به هیدروژن و نیتروژن در مقصد.
کشورهایی مانند ژاپن و کره ج،ی که خانه صنایع انرژی بر (مانند فولاد و تولید اتومبیل و کشتی) هستند، اما فاقد منابع تجدیدپذیر برای تامین انرژی پایدار هستند، مشتاق واردات هیدروژن از کشورهای دارای انرژی تجدیدپذیر مازاد هستند. مانند استرالیا.
کارلوس ترنچ، رئیس پروژههای هیدروژن در Engie استرالیا و نیوزلند میگوید: «ایده اساساً این است که شما مولکولهای هیدروژن یا مشتقات مستقیم هیدروژن را در کشورهایی با منابع تجدیدپذیر فراوان تولید کنید. سپس مولکولها را منتقل میکنید – چه آمونیاک باشد یا هر مشتق دیگری – و سپس آن مولکول را در مقصدی که توسعه مستقیم انرژیهای تجدیدپذیر غیرممکن است، به نیروی سبز تبدیل کنید.
ژاپن قبلاً اعلام کرده است که قصد دارد یک رهبر جهان در اقتصاد هیدروژنی به ،وان بخشی از استراتژی بیطرفی کربن آن. کره ج،ی امیدوار است تا سال 2050 هیدروژن حدود یک سوم انرژی خود را تامین کند.
اما پرسی تاکید میکند که با وجود همه هیجانها، هیدروژن سبز هنوز هم در بازی کربنزدایی جه، نقش کمی دارد. او میگوید: «در حال حاضر واقعاً در مقیاس کوچک است. اما در حال افزایش است.
شرکت انرژی ،تی چین سینوپک ساخت و ساز را آغاز کرد بزرگترین تاسیسات هیدروژن سبز جهان. پس از تکمیل، سالانه 30000 تن هیدروژن سبز تولید خواهد شد. (درحال حاضر، کمتر از یک میلیون تن هیدروژن کم کربن سالانه تولید میشود و بیشتر آن با استفاده از سوختهای فسیلی ایجاد میشود و کربن حاصل از آن جذب میشود.)
اسپ،ا نیز در حال پیشرفت در تولید است و در سال 2020 از برنامه های خود برای تبدیل شدن به یک تولید کننده بزرگ هیدروژن پرده برداری کرد. هدف تولید را تعیین کرد 4 گی،ات هیدروژن سبز سالانه تا سال 2030 – اما قبلاً چهار برابر این مقدار پیشی گرفته است و برنامه هایی برای تأسیسات تولید بیشتری دارد.
هزینه هنوز یک مسئله است. پرسی میگوید حدود 60 درصد هزینههای هیدروژن سبز هزینه انرژی تجدیدپذیری است که برای تولید آن استفاده میشود، بنابراین با ارزانتر شدن انرژی تجدیدپذیر، هیدروژن نیز ارزانتر میشود. هزینه فناوری الکترولیز یکی دیگر از اجزای اصلی قیمت نسبتاً بالای هیدروژن است، اما مویل میگوید الکترولایزرها کارآمدتر میشوند. همچنین لجستیک ذخیره سازی، فشرده سازی و حمل و نقل وجود دارد که قیمت یک مولکول هیدروژن سبز را بیشتر افزایش می دهد.
پرسی می گوید، اما با طلوع ستاره هیدروژن، این هزینه ها ناگزیر کاهش می یابد. او میگوید: «اگر به اتفاقی که در مورد خورشید افتاد نگاه کنید، هر دو سیستم خورشیدی و باتری در حدود 10 سال حدود 80 درصد کاهش یافتند. او پیشبینی میکند که همین اتفاق در مورد هیدروژن نیز میافتد، وقتی که زمینهای تکنولوژیکی محکمتری پیدا کرد. او میگوید: «آزمایشهایی که اکنون در حال انجام هستند برای صنعت بسیار مهم هستند که از آنها درس بگیرد. در حالی که امروزه این یک مقیاس آزمایشی است، در پنج سال آینده آنها احتمالا برای چیزی بزرگتر آماده خواهند شد.
منبع: https://www.wired.com/story/green-hydrogen-scaling-up/