بسیاری از استعاره های مسخ

تا آنجا که به استعاره های تغییر می پردازند، این استعاره قوی است. با این حال، وقتی به آینده و تغییری که ممکن است بخواهیم ایجاد کنیم فکر می کنیم، دنیای طبیعی انواع مدل ها و درس ها را ارائه می دهد.

“در مورد سوسک پست یا گوش گوش پست چطور؟” می گوید جسیکا ور، یکی از دستیاران متصدی بی مهرگان در موزه تاریخ طبیعی آمریکا، چشمانش را می چرخاند. (یا ،ت ساز برگ آدامس Imbler’s.) بر اساس برخی برآوردها، دور و بر 60 درصد از کل حیوانات آنچه را دانشمندان می نامند را طی کنید هولومتابولیسم– کلمه ای زیبا برای اصلاح کل بدن شما مانند پروانه ها. کفشدوزک ها، سوسک ها، زنبورها، توری، و مگس می کند همه خود را در هم می‌پیچند و تحولی باورن،ی را پشت سر می‌گذارند. می د،د، ،ات بسیار باحالی در آنجا وجود دارند، اما نه مطبوعاتی دریافت می کنند، نه کارت تبریک دریافت می کنند. ور می‌گوید همه‌اش پروانه‌ها، پروانه‌ها، پروانه‌ها هستند.

دنیای طبیعی پر از داستان های دگرگونی، همکاری و تغییر است. داستان هایی که احتمالا همه ما می توانستیم از آنها درس بگیریم.

تعدادی راب دریاییبه ،وان مثال، جلبک ها را بخورند و در واقع ک،وپ،ت ها را از آن جلبک است،اج کنند و از آن استفاده کنند تا بتوانند خود را فتوسنتز کنند. دیگرانea slugs که اسفنج های سمی می خورند آن سم را در بدن خود ذخیره می کنند تا به ،وان مک،زم دفاعی از آن استفاده کنند. برای Spade، این با این ایده مرتبط است که یک گروه می تواند مجموعه مهارت ها و ویژگی های مختلف را با یکدیگر به اشتراک بگذارد. همه ما می‌تو،م مهارت پیدا کنیم و می‌تو،م جالب‌ترین مهارت‌هایی را که افراد مختلف در گروه به ارمغان آورده‌اند، به دست آوریم.» برای دین، این یادآوری است که «هر یک از ما بخش کوچکی از چیزی بسیار بزرگ هستیم».

برای لیز نیلی، یک ارتباط علمی و موسس این شرکت برزخی، این یک غول است، ماهی شبیه ،طوم که استعاره ای برای تغییر ارائه می دهد. او به مولا مولا اشاره می کند که به ،وان خورشید ماهی غول پیکر اقیانوس نیز شناخته می شود. و غول بزرگ چیزی نیست – تا زم، که آنها بالغ شوند، این ماهی ها می توانند بیش از 4000 پوند وزن داشته باشند. اما آنها زندگی را به این بزرگی شروع نمی کنند. وقتی به دنیا می آیند، 3 میلی متر طول دارند-تقریباً نصف طول یک دانه برنج. مولا مولا در طول زندگی خود 60 توده بدن خود را افزایش می دهد میلیون بار. و این تقریباً همه چیز را تغییر می دهد. نیلی می‌گوید: «توانایی شما برای درک محیط، چیزهایی که برایتان ترسناک هستند، حتی چقدر تلاش برای حرکت در آب لازم است. «در آن اندازه، آب سنگین است، غلیظ است، نازک است. شما به نوعی در شربت شنا می کنید.

به طوری که آن ماهی غول پیکر، به اندازه ماشین، در اقیانوس شنا می کند، با کمی تصور از کوچک بودن و آسیب پذیر بودن، در مقابل گل و لای شنا می کند. نیلی می‌گوید: «من دقیقاً نمی‌دانم اندازه ماهی چقدر است. اما من امیدوارم که بتوانم به ساختن تمرینی ادامه دهم تا مفروضاتی را که درباره خودم در جهان دارم و اینکه چه چیزی برای من تهدید است و چگونه از آن عبور می کنم، بازبینی کنم.

من همه اینها را مطرح می کنم زیرا اساساً پاد،ت من، فلش رو به جلو، در مورد تغییر بود. چگونه می توان آینده را تغییر داد؟ چگونه به فرداهایی که می خواهیم و نه به فرداهایی که نمی خواهیم برسیم؟ و بخش اصلی این سوال مربوط به روشی است که در آن ،ات خود را به ، ذوب می کنند. آیا برای رسیدن به آینده‌ای که می‌خواهیم باید خودمان و دنیایمان را کاملاً منحل کنیم؟ آیا ما باید همه را بسوز،م، همه را نابود کنیم و از آن فضای ذوب شده دوباره بسازیم؟ یا می‌تو،م به تدریج تغییر کنیم، بیشتر به تدریج، بیشتر شبیه ،چنگ‌های گوشه‌نشین، که به آرامی هر چه پیش می‌رویم، تغییر کنیم؟