“بلک بری” فیلمی است که رویاهای فنی را صادقانه به تصویر می کشد — در نهایت

عجیب است، به نظر می رسد اکنون به آن بازگشته است، اما در دهه قبل از آیفون، اندروید و سامسونگ کهکش،، بلک بری بود را گوشی های هوشمند. لقب “CrackBerry” را به آن دادند، زیرا به ظاهر اعتیادآوری که ابزار براق با دکمه‌های صفحه‌کلید کلیکی رضایت‌بخش آن در بازار داشت. کیم کارداشیان به او ،بیده بود. باراک اوباما جهان آزاد را از او اداره کرد. و مشتری پیام‌رسان ایمن معروف آن به حلقه‌های بین‌المللی مواد مخدر کمک کرد تا در سراسر جهان تجارت کنند.

حالا این یک یادگار است. همچنین دوید. یا همانطور که یکی از شخصیت ها بیان می کند توت سیاه، فیلمی جدید درباره ظهور و سقوط اولیه امپراتوری گوشی های هوشمند است، این فقط «چیزی است که مردم قبل از استفاده از آیفون از آن استفاده می ،د». اما همانطور که این کمدی تازه و متفکر آشکار می کند، بلک بری چیزی بیش از یک داستان هشدار دهنده تلخ است. این داست، است که نشان می‌دهد چگونه فرهنگ فناوری، آنطور که امروز می‌شناسیم، ریشه دو،د، شکوفا شد و در تاک از بین رفت.

فیلم با یک کارت ،وان گویا شروع می‌شود: «تخیلی زیر از افراد واقعی و رویدادهای واقعی الهام گرفته شده است که در واترلو، انتاریو رخ داده است.» مت جانسون، کارگردان و نویسنده فیلم، آن را به ،وان «پیشوندی که توسط وکلای ما طراحی شده است» کنار می‌زند. اما فراتر از اطمینان از مجوز هنری، فیلم را دقیقاً در شهری خواب آلود در حدود یک ساعت و نیم دورتر از تورنتو قرار می دهد.

قبل از اینکه بلک بری فوق‌العاده موفق و شرکت مادرش، Research in Motion، منطقه را به ،وان یک مرکز فناوری مشتاق بازسازی کنند، واترلو و اطراف آن بیشتر به خاطر فرهنگ بازار کشاورزان پر جنب و جوش و منونیت‌ها در کالسکه‌های ، کشیده شناخته می‌شدند.

چی توت سیاه ضبط دوره ای است که آن را مختل کرد، کوتاه مدت رامپسرینگا در اوا، دهه 90 و اوایل دهه، زم، که آینده فناوری و مخابرات واقعا جه، بود. دوره ای بود که هر جا می تواند سیلی، ولی بعدی باشد. از این نظر، ابزار اصلی – که نوید اتصال کف دست شما را در سراسر جهان می داد – به م،ای واقعی کلمه، یک ابزار ساختاری است.

آزادانه بر اساس کتاب 2016 از دست دادن سیگنال، توت سیاه به نظر می رسد در ابتدا مانند یک آشنا سرخ می شود، شبکه اجتماعیدرام به سبک ظهور انفجاری یک شرکت. مهندس نبیش مایک لازا،س (این آ،شهجی باروچل) با جیم بالسیلی (در فیلادلفیا همیشه آفتابی استگلن هاورتون)، یک MBA تهدیدآمیز در هاروارد. این ازدواجی است که به راحتی متقابل است، که زیربنای منطق فاوستی تر است.

با توانایی لازا،س در بهره‌برداری از زیرساخت‌های بی‌سیم موجود، و فرمان بالسیلی بر سیاست اتاق هیئت‌مدیره، این زوج هوشمند مدرن را اختراع ،د و به‌طور هشیاری به بازار عرضه ،د. در یک مونتاژ خنده دار، بالسیلی هاورتون، نیروی فروش خود را (به قول خودش “دید چشم گنگ ل،تی”) به ،وان بازیگر نمایش می دهد و آنها را به رستوران های مجلل و کلوپ های خصوصی می فرستد تا با صدای بلند در مورد بلک بری های خود صحبت کنند تا توجه را جلب کند. دستگاه او اصرار دارد: «این یک تلفن همراه نیست. “این یک نماد وضعیت است.”

جایی که بالسیلی مشتاق است از جذابیت دستگاه برای دسته‌ای از سوئیت‌های بی‌نظیر استفاده کند – و قراردادهای کاری را به تاریخ گذشته برسانند، و با SEC موش و گربه بازی کنند، و به طور کلی وعده و وعید و کم‌فروشی بدهند، لازا،س بیشتر به این موضوع مشغول است. -و پیچ و مهره های مهندسی وسواس گونه یک محصول ارزشمند. شعار او: “به اندازه کافی خوب” دشمن بشریت است. برای Baruchel (که با اکراه زیاد، بلک بری قدیمی خود را تنها دو سال پیش رها کرد)، این فیلم یک تمثیل است و هشدار می دهد که چه اتفاقی می افتد “وقتی آنقدر بزرگ می شوید که در اختیار استادان دیگر هستید.”

اگر بالسیلی (“بالسلی، نه توپ ،انهاو می‌گوید) شیطان شرکتی است که روی دوش لازا،س قرار دارد، فرشته‌های بهتر یا دست‌کم گیک‌تر از طبیعت او توسط دوست دیرینه و بنیان‌گذار داگ فرگین نشان داده می‌شوند. همانطور که جانسون تصور می‌کرد (و نقش آن را بازی می‌کرد)، داگ یک مرد بیش‌فعال است که عینک‌های پهن و شیشه جلویی دارد و پیش، بند دیوید فاستر وا، را دارد. او سیگنال های وای فای را با نیروی وارد مقایسه می کند جنگ ستارگان، برای ناهارهای کاری با پول نقدی که از کیف پول لاک پشت های Teenage Mutant Ninja Turtles تهیه می شود، پرداخت می کند و از «گلنگری گلن راس” به ،وان یک فعل.

برای جانسون، فرهنگ پاپ نوعی lingua franca است. مجموعه وب کالت او تبدیل به کمدی کمدی Viceland شد Nirvanna the Band the S،w، مملو از ارجاعات و ادای احترام گسترده است: به مجموعه معیارها، فروشگاه Wii نینتندو چهارشنبه، سکانس غلتکی که در یک آهنگ Prodigy در فیلم 1995 تنظیم شده است. هکرها. اما جانسون بیش از یک دایره المعارف پاپ، یک پژوهشگر ماهر آسیب شناسی نرد است. در اولین فیلم بلند خود، در سال 2013 ،یف ها، او نقش یک دانش آموز دبیرست، را بازی می کند که با طراحی یک تیراندازی در مدرسه، تحت حمایت ساخت یک فیلم دانش آموزی، انتقام خود را از زورگویانش می گیرد. در باره تیراندازی در مدرسه «کمدی تیراندازی در مدرسه» فروش سختی دارد. اما جانسون با هوشیاری، شوخ طبعی و هوش قابل توجهی به این مقدمه متعهد شد و نشان داد که چگونه مک،سم‌های دفاعی خاص (از وسواس در فرهنگ پاپ گرفته تا کنایه) می‌توانند به روان‌پریشی بی‌نظیر تبدیل شوند.