توییتر دیگر یک بهشت ​​خلاق نیست

WIRED نوشته است اخیراً در مورد توییتر ایلان ماسک، پس مرا ببخشید که به آن بازمی گردم – اما برای آن دسته از ما که مثل من آنلاین هستیم، اجازه دهید فقط بپرسم: آ، هفته گذشته چه اتفاقی افتاد؟

یکشنبه صبح از خواب بیدار شدم و فهمیدم که توییتر قرار است همه نام‌گذاری‌ها یا لینک‌هایی به سرویس‌های «رقیب» را از اینستاگرام گرفته تا فیس‌بوک و لینک‌تری را در همه مکان‌ها مسدود کند. ادعا می‌شد که این موضوع «جلوگیری از تبلیغات رایگان» رقبای پلتفرم و «کاهش هر،مه‌ها» است. البته، هر ،ی که دو نورون را به هم ،د، می‌تواند بگوید که این یک داستان پوششی است – شما نیازی به یک رو،مه‌نگار ندارید که آن را به شما بگوید – و ممنوعیت بزرگ پیوند عمدتاً برای جلوگیری از جریان کاربران فعال و محبوب به سایر پلتفرم‌ها بود. در حالی که کنترل سخنر، به نام ماموریت ماسک به [checks notes] … از آزادی بیان محافظت کنید.

آنچه اساساً یک شورش آنلاین کوچک بود، با کاربران توییتر از هر گوشه و کنار سیاست جدید را محکوم ،د. در عرض چند ساعت، نه تنها این شرکت عقب نشینی کرد، بلکه تمام موارد ذکر شده در مورد سیاست کمتر از یک روز قبل از فیدهای توییتر و وب سایت شرکت پاک شد. دیدن آن برای هر ،ی که آنلاین بود گردبادی بود. (اگرچه اگر از دستش دادی، نمی گویم از دست داد، اگر می د،د منظور من چیست.)

اما من اینجا نیستم تا در مورد انگیزه های واقعی پشت شلاق روز یکشنبه حدس بزنم. من فکر نمی کنم که مفید باشد. به هر حال، نیت و تأثیر چیزهای جداگانه ای هستند. صرف نظر از قصد ،ی که به صورت شما ضربه می زند، باز هم به صورت شما ضربه زده است. حالا شما باید با وضعیتی که آنها ایجاد کرده اند کنار بیایید. بنابراین افکار من به جای آن – و امیدوارم افکار شما نیز همینطور باشد – متوجه افرادی است که تحت تأثیر تغییر سیاست آ، هفته قرار گرفته اند. آن دسته از کاربران توییتر که یکشنبه را به این فکر می‌،د که آیا پلتفرمی که برای یافتن و تبلیغ کارشان استفاده می‌کنند و به آن اعتماد می‌کنند، با دیگران در حوزه کاری خود ارتباط برقرار می‌کنند و در بسیاری از موارد برای ،ب درآمد به آنها تکیه می‌کنند، به آنها اجازه ادامه کار را می‌دهد.

هنگامی که ما در WIRED در مورد “پلتفرم ها و قدرت” صحبت می کنیم، این همان چیزی است که در مورد آن صحبت می کنیم. البته، هر مباشر هر پلتفرمی، اعم از مدیر عامل، بنیانگذار یا مدیر می،، وظیفه غیرقابل رغبتی در تنظیم و اجرای سیاست ها و دستورالعمل ها برای استفاده ایمن و قانونی آن پلتفرم دارد. این مورد سوال نیست بدون چنین قو،نی، فضاهای آنلاین می توانند به سرعت ،اب شوند. مسئله این است که آن پلتفرم‌ها تصمیم می‌گیرند که از طریق تصمیم‌گیری‌های خط‌مشی به طور فعال به کاربران خود آسیب برسانند، و زم، که این تغییرات به اندازه‌ای بزرگ هستند که کاربران را مجبور به تطبیق یا رها ، کشتی کنند.

اجازه دهید توضیح بدهم: من به اندازه کافی خوش شانس هستم که بسیاری از خلاقان و همچنین بسیاری از رو،مه نگاران و کارکنان فناوری را می شناسم. وقتی روز یکشنبه با خبر بیدار شدم، این خبر توسط توییت‌هایی از هنرمندان به من تحویل داده شد که می‌ترسیدند از توییتر به دلیل پیوند دادن به نمونه کارها و پلتفرم‌هایی که برای کارهای هنری خود کمیسیون می‌پذیرند، محروم شوند. من داستان‌های ترسناکی از نویسندگ، خواندم که از اینکه لینک‌تری‌هایی که ناشرانشان از آن‌ها می‌خواستند برای تبلیغ کتاب‌هایشان بسازند، نقدها، و نمایه‌های Goodreads به‌طور ناگه، در توییتر غیرقانونی شدند، وحشت داشتند.

دوستان من در توییچ استریم های خود را برای بحث در مورد اخبار قطع ،د، نگران بودند که نتوانند توییت کنند و اعلام کنند که جریان جدیدی را شروع می کنند، یا پیوندی به بیو توییتر خود اضافه کنند تا به بینندگان کمک کند آنها را پیدا کنند. همه این چیزها پتانسیل درآمد از دست رفته را برای افرادی ایجاد کرد که، به نظر من، بیشتر از افرادی که این تصمیمات سیاسی را گرفتند، به آن نیاز دارند. به هر حال، همین سازندگان از نوعی روحیه کارآفرینی م،ب و کارآفرینی برخوردارند که همه در سیلی، ولی ادعا می‌کنند که می‌خواهند آن را تقویت و تقویت کنند.