حکم داروی سقط جنین آزادی بیان آنلاین را تهدید می کند

منطقه ایالات متحده تصمیم دادگاه به دسترسی به قرص سقط جنین میفپریستون را مسدود کنید شایع ترین شکل سقط جنین را تهدید کرده است. قاضی متیو کا،ماریک در حکم خود از قانون کامستاک که مدت‌ها خفته بود، قانون 1873 دوره ویکتوریا استناد کرد که فحاشی، پیشگیری از بارداری و مواد سقط جنین که از طریق پست ارسال می‌شد را هدف قرار می‌داد. در حالی که تقریباً تمام قانون کامستاک غیرقانونی شناخته شده است، مقررات مربوط به مواد مرتبط با سقط جنین هرگز به صراحت لغو نشد – و استفاده Kacsmaryk از این قانون در تصمیم خود ممکن است یک ماده کمتر شناخته شده از دهه 1990 را احیا کند که به آن اجازه اعمال می دهد. به قانون مخابرات این تصمیم منادی برای سرکوب گسترده‌تر محتوای مرتبط با سقط جنین در اینترنت است.

ارتباط مجدد قانون Comstock با عصر اینترنت را می توان در ادغام آن در قانون نجابت ارتباطات (CDA) در سال 1996 دنبال کرد. در طول تصویب CDA، قانونگذاران دو اصلاحیه مهم را تصویب ،د. اولی، اصلاحیه کا، وایدن، مصونیتی را برای تصمیمات مربوط به تعدیل محتوای پلتفرم‌های آنلاین ایجاد می‌کند و به طور گسترده‌ای به ،وان پایه‌گذاری بخش 230 شناخته می‌شود، که اینترنت را به شکلی که امروز می‌شناسیم ایجاد کرد. اصلاحیه دوم، مقررات Hyde/Comstock، به گونه ای طراحی شد که با محدود ، خطرناک گفتار آنلاین، تأثیر مع، داشته باشد. استفاده از «سرویس رایانه ای تعاملی» برای انتشار «هر گونه دارو، دارو، مقاله، یا چیزی که برای سقط جنین طراحی، اقتباس یا در نظر گرفته شده است» را جرم انگاری می کند.

ACLU مقررات Hyde/Comstock را بلافاصله پس از تصویب آن به چالش کشید سنگر در مقابل رنو. با این حال، ،ت کلینتون اعلام کرد که این ماده را اجرا نخواهد کرد، و بنابراین قاضی قانون را با استناد به اینکه شاکیان فاقد «ترس معتبر از اجرا» هستند، رد کرد. بنابراین، اگرچه اصلاحیه هاید از آن زمان تاکنون غیر فعال مانده است، اما هرگز از قانون حذف نشده است. با خصومت دادگاه عالی کنونی نسبت به حقوق سقط جنین، این خطر افزایش یافته است که این اصلاحیه در نهایت می تواند اجرا شود و به طور بالقوه وب سایت ها و پلتفرم های رسانه های اجتماعی را مسئول محتوای مرتبط با سقط جنین و سخنر، های آنلاین سرد کننده می داند.

این خطر فرضی نیست، زیرا جنبش ضد سقط جنین همچنان در تلاش‌های خود برای محدود ، دسترسی به سقط جنین جسورتر می‌شود. قو،نی که اخیراً در تگزاس و آیووا این فشار رو به رشد برای سانسور محتوای مرتبط با سقط جنین در اینترنت را نشان می دهد. در تگزاس، استیو توث، نماینده ایالتی، قانون ایمنی ،ن و کودکان (HB 2690) را معرفی کرد، که مجازات های مدنی و کیفری را برای اقدامات مربوط به تهیه داروهای محرک سقط جنین و تسهیل سقط جنین اعمال می کند. مهمتر از همه، این لایحه همچنین ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) را هدف قرار می دهد که میزبان وب سایت های تبلیغ کننده یا ارائه اطلاعات در مورد سقط جنین هستند. (این لایحه صراحتاً وب‌سایت‌های خاصی را فهرست می‌کند که باید توسط ISP‌ها سانسور شوند، از جمله AidAccess.org و PlanCpills.org.) در صورت تصویب، این لایحه به سازمان‌های نظارتی این امکان را می‌دهد که شکایت‌های خصوصی علیه ISP‌ها به اجرا درآورند تا آنها را مجبور به سانسور محتوای مرتبط با دسترسی سقط جنین کنند.

این لوایح در سطح ایالت به جای اجرای ایالتی، متکی به دعاوی خصوصی توسط اعضای عمومی است. این روند سازمان های حقوق مدنی را برای به چالش کشیدن یک قانون غیرقانونی در دادگاه دور می زند زیرا، در این موارد، دادگاه های فدرال از متهم می خواهند که یک مقام ،تی مسئول اجرای آن قانون باشد. و از آنجایی که شهروندان خصوصی، نه ،ت، سانسور را اعمال می کنند، شرکت های فناوری یا کاربران نمی توانند قبل از اجرایی شدن قو،ن، برای جلوگیری از اجرای این قانون شکایت کنند. این اصل اساسی بررسی قضایی قو،ن ما را ش،ت می دهد. با یک ترفند کوچک، فعالان ضد سقط جنین متوجه شده اند که چگونه حقوق اساسی قانون اساسی را تضعیف کنند.

این نوع اعمال هوشیارانه به این صورت است که چگونه فعالان ضد سقط جنین توانستند ابتدا دسترسی به سقط جنین را در تگزاس محدود کنند. قبض جایزه SB8 در سال 2021، قبل از لغو دادگاه عالی رو در مقابل وید. ترس از طرح دعوی قضایی برای آرام ، رفتار و القای نتیجه مطلوب کافی است. در نتیجه، مسئولیت مدنی بالقوه – یا احتمال شکایت از آنها و متحمل شدن هزینه ها و خسارات قانونی قابل توجه – ممکن است برای شرکت های فناوری که دسترسی به اطلاعات مربوط به سقط جنین را حفظ می کنند، ایجاد شود.