زمان برای یخچال های در حال ناپدید شدن اوگاندا تمام می شود

با ، دامنه‌های کشت‌شده روستا، از مرز پارک گذشتیم و به زودی وارد جنگل‌های استوایی شدیم، جایی که گل‌های جواهر مانند از زیر سرخس‌ها و میمون‌های غول‌پیکر بیرون می‌آمدند و مانند غباری که از میان چوب‌های سخت تکیه‌دار غربال شده بود ناپدید شدند. ما در جنگل بامبو قدم زدیم و تا ارتفاع 12800 فوتی (3900 متری) بالا رفتیم، جایی که وارد دنیای ماوراء شدیم. زمین های باتلاقی آفریقایی-آلپیکه حاوی گونه های بومی، در معرض انقراض و کمیاب هستند.

به مدت دو روز از چنبره‌های علف‌دار به ریشه‌های لغزنده درختان، از میان باتلاق‌های ،ه‌های اسفنجی و نهرهای بی‌صدا پ،م. ریش گلسنگ از شاخه های درختان هدر غول پیکر تکان می خورد. Rwenzori duikers قرمز، an زیرگونه های در حال انقراض از بز کوهی، از بیشه های متراکم از ابدیت های نقره ای کاغذی خیره شده بود.

گیاهان، که به طور منحصر به فرد با زیستگاه خود سازگار شده بودند، با صعود ما عجیب تر شدند. زمین های غول پیکر در کف دره پراکنده بودند. پوم پوم های سبز سیخ دار آنها را شبیه درختان ،ما می کند، اما کت های کرک دار از برگ های مرده آنها را از سرما محافظت می کرد.

با گرم شدن سیاره، گیاهان و حیوانات در Rwenzoris مانند جاهای دیگر به سمت بالا حرکت می کنند و به دنبال دمای پایین تر هستند. اما فقط تا آنجا که می توانند پیش بروند وجود دارد. سارا آیوری، محقق در ایالت پن می‌گوید: در نهایت، “آنها از بالای کوه خارج خواهند شد.”

بوامبال در حالی که پیاده روی می کردیم گفت: “شما اکنون ردپای سنگ هایرا، را روی یخچال ها پیدا می کنید.” “همین طور برای دویک ها.”

در روز پنجم، ما تغییراتی را از خودمان یادداشت کردیم. با نگه داشتن یکی از ع،‌های سلا برای مقایسه آن با منظره امروزی، متوجه شدیم که یک حوض از یخچال‌های طبیعی مستقر در دره بین کوه بیکر و کوه استنلی تقریباً به هیچ‌وجه کوچک شده است.

سه بالاترین طبق گزارش الف، نقاط آفریقا در قرن گذشته مقادیر قابل توجهی از یخ را از دست داده اند مقاله 2019 منتشر شده در علوم زمین. در کوه کلیمانجارو تانز،ا، مرتفع‌ترین نقطه آفریقا، یخ‌ها از اولین بررسی خود در سال 1912 تا 90 درصد کوچک شده و به کمتر از 1 مایل مربع رسیده است. یخچال های طبیعی در کوه کنیا، دومین قله مرتفع آفریقا، کمتر از یک دهم مایل مربع هستند. یخچال‌های طبیعی در Rwenzoris که کمتر مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، در سال 1906 حدود 2.5 مایل مربع را پوشش می‌دادند. در سال 2003، آنها کمتر از 1 مایل مربع را پوشش دادند. امروزه آنها حتی کوچکتر شده اند.

در حالی که یخچال های طبیعی در همه جا در حال عقب نشینی هستند، علل آن از مک، به مکان دیگر متفاوت است. در Rwenzoris، جایی که یخچال‌ها در ارتفاع نسبتاً کم 14400 فوت (4400 متر) رخ می‌دهند، مشکل گرم شدن هوا است. کوه‌هایی که در زبان محلی به م،ی «باران‌ساز» است، سالانه بین 6 تا 10 فوت بارندگی دریافت می‌کنند، بنابراین یخچال‌های طبیعی از گرسنگی آب نمی‌گذرند – آنها فقط سریع‌تر از آن‌چه باران بتواند یخ بزند و جایگزین یخ‌های ذوب شده شود، آب می‌شوند. با این حال، در کوه کلیمانجارو و کوه کنیا، جایی که یخ در ارتفاعات بالاتر رخ می دهد، بارش کاهش یافته است. در اینجا یخ در حال تبخیر به هوای خشک است.

علت هرچه که باشد، یخ های مرتفع در همه جا ناپدید می شوند – روندی که با افزایش سرعت گرمایش جه، به سرعت تغییرات در ا،یستم های کوهست،، سیستم های کرایوسفر، رژیم های هیدرولوژیکی و تنوع زیستی ادامه خواهد یافت. مطابق با ابتکار تحقیقات کوهست،