شهرهای ایالات متحده عاشق پارکینگ می شوند

این داستان در اصل ظاهر شد در رو،مه گاردین و بخشی از میز آب و هوا همکاری

آنها خا،تری و مستطیلی هستند، و اگر همه 2 میلیارد آنها را کنار هم قرار دهید، منطقه ای تقریباً به اندازه کانکتیکات، حدود 5500 مایل مربع را پوشش می دهند. پارکینگ ها در زندگی ایالات متحده یکنواخت هستند، اما گروه رو به رشدی از شهرها و ایالت ها اکنون از اعمال فشار بیشتر به مردم خودداری می کنند، با این استدلال که به جوامع آسیب می رسانند و بحران آب و هوا را شعله ور می کنند.

برای سال‌های متمادی، ،ت‌های محلی ساخت پارکینگ‌ها را به ،وان بخشی از هر توسعه م،م کرده‌اند. این اقدامات، همراه با بزرگراه‌های وسیعی که از محله‌های عمدتاً اقلیت‌ها و گسترش بی‌پایان حومه شهر می‌گذرد، اتومبیل‌ها را به ،وان گزینه پیش‌فرض حمل‌ونقل برای ا،ر آمریکایی‌ها تقویت کرده است.

با این حال، از ژانویه، کالیفرنیا اولین ایالت ایالات متحده خواهد بود که حداقل پارکینگ را ممنوع می کند. توقف استفاده از آنها در مناطقی با حمل‌ونقل عمومی در اقدامی که فرماندار ،ین نیوسام آن را «برد-برد» برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از گرمایش سیاره‌ها از اتومبیل‌ها و همچنین کمک به کاهش کمبود مسکن مقرون به صرفه در ایالتی که در ساخت خانه‌های جدید عقب مانده است، خواند.

اکنون چندین شهر در سراسر کشور عجله دارند که همین کار را انجام دهند لنگرگاهآ،کا کمبریجماساچوست و نشویلدر تنسی، اخیراً همه ا،امات توسعه‌دهندگان برای ساخت پارکینگ‌های جدید سست یا حذف شده است. گرنوت واگنر، اقتصاددان آب و هوا در مدرسه بازرگ، کلمبیا که رهبران سیاسی را متهم کرد که با پر ، پارکینگ‌ها، مرکز شهرها را «به نظر بمب‌هایی که به آن‌ها برخورد کرده است»، می‌گوید: «این حداقل‌های پارکینگ به کشتن شهرها کمک کرده است».

خلاص شدن از حداقل های پارکینگ یک گام شگفت انگیز است. واگنر، که اشاره کرد که حمل و نقل بزرگترین منبع انتشار گازهای گلخانه ای گرمایش سیاره در ایالات متحده است، گفت: این قطعه ای در پازل سیاست آب و هوایی است. اکنون یک بازنگری اساسی در حال انجام است که برای شهرها و خانواده ها خوب است.»

فعالان اقلیم و حامیان حمل و نقل عمومی از موضوع باطنی قبلی حداقل های پارکینگ استفاده کرده اند. هوایی تصاویر در رسانه‌های اجتماعی، بخش‌های وسیعی از زمین‌های شهری برتر را که به پارکینگ‌ها واگذار شده است نشان می‌دهد و شوراهای شهر را تحت فشار قرار می‌دهد تا جوامع متراکم‌تری را با فرصت‌های بیشتری برای پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، یا گرفتن اتوبوس و قطار به جای رانندگی ساده، تقویت کنند.

شهرهایی مانند بوفالو، نیویورک؛ و فایتویل، آرکانزاس، چند سال پیش حداقل پارکینگ را کاهش دادند دارند گزارش شده است افزایش فعالیت برای تبدیل ساختمان‌های متروکه قبلی به مغازه‌ها، آپارتمان‌ها و رستوران‌ها. توسعه‌دهندگان قبلاً چنین کاری را به دلیل نیاز به ساخت زمین‌هایی برای پارکینگ خودرو غیرقابل اجرا می‌دانستند که در بسیاری از موارد چندین برابر بزرگ‌تر از خود ساختمان بود.

نشویل در میان موج جدیدی از شهرهایی است که امیدوار است همین کار را انجام دهد. آنجی هندرسون، یکی از اعضای شورای کلان شهر نشویل، که تغییر پارکینگ را برای منطقه مرکزی شهر پیشنهاد کرده است، گفت: «این موضوع مربوط به آب و هوا، پیاده‌روی، کاهش ترافیک و نیاز همه به داشتن ماشین است.

هندرسون گفت که او از این که چگونه یک مطب دندانپزشکی در منطقه او مجبور به ساخت پارکینگی برای 45 اتومبیل شد، که نیاز به پا،ازی درختان از دامنه تپه مجاور داشت، با وجود داشتن فضایی برای تعداد انگشت شماری از بیماران، متعجب شد.