شهرها باید به ارزش طراحی احساسی پی ببرند

چه زم، بود آ،ین باری که در خیاب، با ساختمان های جدید قدم زدید و چیز مثبتی احساس کردید؟ یا اصلاً چیزی؟

ساختمان های مدرن خسته کننده شده اند – مسطح، ساده، براق، مستطیل شکل، یکنواخت، ناشناس، بی شخصیت و ،ل کننده. در بهترین حالت، این ساختارها باعث می شوند که ما هیچ احساسی نداشته باشیم. در بدترین حالت، آنها می توانند تأثیر منفی بر سلامت روان و استرس فیزیکی ما داشته باشند. به ،وان مثال، در سال 1984 راجر او،یش، محقق طراحی مراقبت های بهداشتی، مطالعه ای پیشگام را انجام داد که ثابت کرد اتاقی با چشم انداز طبیعت، بهبودی بیماران را پس از عمل تسریع می کند. امروزه، شواهد بسیار بیشتری وجود دارد که نشان می دهد طراحی بد می تواند طیف وسیعی از پیامدهای منفی داشته باشد، با مطالعات نشان می دهد که می تواند باعث استرس رو، و حتی منجر به جنایت و رفتارهای ضد اجتماعی شود.

تا سال 2050 از هر 10 نفر در سراسر جهان هفت نفر در یک شهر زندگی می کنند. با این حال، علیرغم پیشرفت‌های تکنولوژیکی دنیای مدرن، ما همچنان به ایجاد فضاهای بی‌روح ادامه داده‌ایم که هیچ یک از این نبوغ را منع، نمی‌کنند. چه در مرکز شهر هنگ کنگ، منطقه مالی پاریس، یا مرکز تورنتو باشید، در حالی که انزوای اجتماعی در حال افزایش است و مردم به طور فزاینده ای احساس خستگی و فرسودگی می کنند، لمس انسان از طراحی شهری ناپدید شده است.

با این حال، من معتقدم که تغییر در راه است. پیش از این، می‌توانستید با فکر ، «کمتر، بیشتر» کنار بیایید. اکنون مشخص شده است که احساس در طراحی ساختمان ها و فضاهای شهری اهمیت دارد.

در سال 2023، شهرها شروع به بیدار شدن با ارزش احساسات خواهند کرد. معماران و طراحان شروع به پذیرش این ایده می کنند که کیفیت زیبایی شناختی و تنوع ساختمان ها عمیقاً بر احساسات ما تأثیر می گذارد و این قدرت را دارد که روحیه ما را بالا ببرد، درگیر و ما را به هم متصل کند.

مدیران عامل، ،ده‌فروشان، توسعه‌دهندگان و معماران بیشتر به این فکر خواهند کرد که چگونه برنامه‌ریزی شهری می‌تواند مجذوب، مشارکت و الهام‌بخش باشد. خسته کننده به تدریج دیگر رقابتی نخواهد بود. ،ب و کارهای آینده نگر با تغییر نحوه راه اندازی ساختمان های جدید شروع به پاسخ خواهند کرد. نمونه هایی در حال حاضر ظاهر شده اند – از لیدز، جایی که Acme Studio شخصیتی را القا کرد و جان تازه ای به یک سایت صنعتی متروک داد، تا بورکینافاسو، جایی که معماران Kéré یک مرکز سلامت روحی در شهر لئو ایجاد ،د.

وضعیت اضطراری آب و هوایی این تغییر را تسریع خواهد کرد. ساخت و ساز یکی از بزرگترین آلاینده های سیاره است – 38 درصد CO مرتبط با انرژی₂ انتشار گازهای گلخانه ای در سال 2018 به تنهایی توسط این بخش تولید شد. هر سال منطقه ای به اندازه واشنگتن دی سی در ایالات متحده ت،یب می شود. در بریت،ا، ساختمان های تجاری متوسط ​​حتی قبل از 40 سالگی محکوم به ت،یب می شوند. در سال 2023، شاهد خشم فزاینده ای از بیهودگی این رویکرد در برنامه ریزی شهری خواهیم بود.

نگر، های فردی برای سلامت سیاره نقش مهمی ایفا خواهد کرد. موج گرمای امسال قبلاً منجر به فراخوان هایی برای سبزتر ، خیابان های ما شده است. در سال 2023، جنبش جه، برای کاشت درختان بیشتر در شهرها حتی قوی تر خواهد شد. زیرساخت‌های سبز به ،وان زیرساخت‌های ملی حیاتی شناخته می‌شوند، درست مانند انرژی و حمل‌ونقل، و ما برای هر فرد در هر شهر در سراسر جهان یک درخت خواهیم داشت.

در سال 2023، ما در نهایت شروع به پیوستن به نقاط بین ساختن مکان هایی خواهیم کرد که مردم دوست دارند و از سیاره محافظت می کنند. اشتیاق به مکان هایی که ما را احاطه کرده اند، کلید طراحی خیابان ها و ساختمان های پر از جزئیات، اختراع و سه بعدی خواهد بود. این فضاهای جدید و کاملاً انس، گرامی خواهند داشت و به جای پیوستن به قبرستان سازه‌های بی‌نقص که هیچ‌کدام از ما هرگز واقعاً به مراقبت از آنها اهمیت نداده‌ایم، برای سال‌های آینده در خدمت هر ،ن و بازدیدکننده خواهند بود.