محققان معتقدند سیاهچاله ها همه حالت های کوانتومی را نابود می کنند

به طرز جالبی، این نوع عدم انسجام در هر جایی که افقی وجود داشته باشد رخ می دهد که فقط به اطلاعات اجازه می دهد در یک جهت حرکت کنند و پتانسیل پارادو، های علیت را ایجاد می کند. لبه جهان شناخته شده به نام افق کیه، نمونه دیگری است. یا “افق ریند،” را در نظر بگیرید، که در پشت ناظری شکل می گیرد که به طور مداوم به سرعت نور می شتابد و به سرعت نور نزدیک می شود، به طوری که پرتوهای نور دیگر نمی توانند به آنها برسد. همه این “افق های کشتار” (به نام ریاضیدان آلم، اوا، قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم نامگذاری شده است. ویلهلم کیلینگ) باعث می شود که برهم نهی های کوانتومی جدا شوند. Satishchandran گفت: “این افق ها واقعاً دقیقاً به همان شیوه شما را تماشا می کنند.”

اینکه دقیقاً چه م،ایی برای لبه جهان شناخته شده برای تماشای همه چیز در داخل کیهان دارد، کاملاً مشخص نیست. لوپساسکا گفت: “ما افق کیه، را درک نمی کنیم.” “این فوق العاده جذاب است، اما بسیار سخت تر از سیاهچاله ها.”

در هر صورت، با ارائه آزمایش‌های فکری مانند این، که در آن گرانش و نظریه کوانتومی با هم برخورد می‌کنند، فیزیکدانان امیدوارند که درباره رفتار یک نظریه یکپارچه بیاموزند. والد گفت: «این احتمالاً سرنخ‌های بیشتری درباره گرانش کوانتومی به ما می‌دهد. برای مثال، اثر جدید ممکن است به نظریه پردازان کمک کند تا بفهمند درهم تنیدگی با فضا-زمان چگونه ارتباط دارد.

لوپساسکا گفت: «این اثرات باید بخشی از داستان نهایی گرانش کوانتومی باشند. اکنون، آیا آنها سرنخ مهمی در مسیر به دست آوردن بینش در مورد آن نظریه خواهند بود؟ ارزش بررسی دارد.»

جهان مشارکتی

به گفته د،لسون، همانطور که دانشمندان به یادگیری در مورد عدم انسجام در تمام اشکال آن ادامه می دهند، مفهوم وی، از جهان مشارکتی واضح تر می شود. به نظر می رسد تمام ذرات جهان تا زم، که مشاهده نشوند در یک برهم نهی ظریف قرار دارند. قطعیت از طریق تعاملات پدیدار می شود. د،لسون گفت: «من فکر می‌کنم وی، در ذهن داشت.

به گفته نویسندگان، این یافته که سیاه‌چاله‌ها و سایر افق‌های کشتار، همه‌چیز را همیشه رصد می‌کنند، «چه بخواهید چه نخواهید»، نسبت به سایر انواع عدم انسجام، «تداعی‌کننده‌تر» جهان مشارکت‌کننده است.

همه حاضر نیستند فلسفه وی، را در مقیاس بزرگ ب،ند. «این ایده که جهان خود را مشاهده می کند؟ این برای من کمی جدی به نظر می رسد.

کارنی گفت: «از نظر شاعرانه، شما می‌تو،د به این شکل فکر کنید. شخصاً فقط می‌توانم بگویم که وجود افق به این م،ی است که مزارع اطراف آن به طرز جالبی در افق گیر می‌کنند.»

هنگامی که وی، برای اولین بار در دهه 1970، زم، که والد دانشجو بود، “U بزرگ” را کشید، والد زیاد به آن فکر نکرد. او گفت: «ایده وی، به نظرم رسید که آنقدرها هم مستحکم نیست.

و حالا؟ والد گفت: «بسیاری از کارهایی که او انجام داد، اشتیاق و برخی ایده‌های مبهم بود که بعداً مشخص شد که واقعاً مورد توجه قرار گرفت.

او خود را در حالی می دید که چراغ لامپی را برای روشن ، مسیرهای احتمالی برای افراد دیگر روشن می کند.

داستان اصلی تجدید چاپ با اجازه از مجله کوانتا، یک نشریه مستقل از سرمقاله بنیاد سیمونز که ماموریت آن افزایش درک عمومی از علم با پوشش پیشرفت ها و روندهای تحقیقاتی در ریاضیات و علوم فیزیکی و زیستی است.