دانشمندان برای اینکه بفهمند دقیقاً چه چیزی باعث این قابلیت ضد ویروسی شده است، وزیکول ها را با ویروس ها انکوبه ،د و از آنها در زیر میکروسکوپ تصویربرداری ،د. آنها دریافتند که ویروسها به گیرندههای روی سطح وزیکولها ،بیدهاند و آنها را به دام میاندازند و آنها را از آلوده ، سلولها ناتوان میکنند. به عبارت دیگر، وزیکول ها به ،وان نوعی طعمه عمل می ،د. Bleier میگوید: «از آنجایی که گیرندههای مشابه روی وزیکولها روی سلولها وجود دارد، بیشتر ویروسها قبل از رسیدن به سلولها به وزیکول متصل میشوند و از بین میروند.»
علاوه بر این، دانشمندان همچنین دریافتند که وزیکول های تحریک شده حاوی مقادیر بیشتری از microRNA – رشته های کوچک RNA – هستند که قبلاً دارای فعالیت ضد ویروسی بودند.
در نهایت، دانشمندان می خواستند ببینند چگونه یک تغییر کوچک دما ممکن است بر کیفیت و کمیت وزیکول های ترشح شده تأثیر بگذارد. برای ایجاد یک تقلید از بینی انسان، آنها از قطعات کوچکی از بافت مخاطی است،اج شده از بینی چند بیمار استفاده ،د و آن بافت های کوچک را که به ،وان ریزنمونه شناخته می شوند، در کشت سلولی قرار دادند. سپس دما را از 37 به 32 درجه سانتیگراد کاهش دادند، بافت را برای تنظیم مثبت TLR3 تحریک ،د و وزیکول های ترشح شده را جمع آوری ،د.
آنها دریافتند که سرما باعث کاهش 42 درصدی توانایی بافت ها برای ترشح وزیکول می شود و این وزیکول ها 77 درصد کمتر از گیرنده هایی دارند که به آنها اجازه می دهد به یک ویروس متصل شده و آن را خنثی کنند. آمیجی میگوید: «حتی در آن افت 5 درجهای به مدت 15 دقیقه، به یک تفاوت واقعاً چشمگیر منجر شد.
نوام کوهن، متخصص گوش و حلق و بینی در دانشگاه پنسیلو،ا، میگوید که این کار مک،ک چگونگی انتشار آسانتر ویروسها در هوای سرد را روشن میکند. (کوهن با این کار ارتباطی نداشت، اما قبلاً زم، که بلیر دانشجوی پزشکی بود، راهنمایی میکرد.) او میگوید: «آنچه که این مقاله نشان میدهد این است که ویروسها، حتی اگر بهطور باورن،ی سادهای هستند، فوقالعاده حیلهگر هستند. “آنها دمای سردتر را برای تکرار بهینه کرده اند.”
جنیفر بومبرگر، میکروبیولوژیست و ایمونولوژیست در کالج دارتموث، می گوید که یکی از نکات جالب این مطالعه این بود که چگونه “وزیکول ها فقط آموزش ایمنی نبودند”، به این م،ی که آنها فقط دستورالعمل های سیستم ایمنی را ارائه نمی ،د. در عوض، او ادامه می دهد، “آنها در واقع برخی از اثرات ضد ویروسی واقعی را خودشان با اتصال به ویروس انجام می دادند.” با این حال، او خاطرنشان می کند که نگاه ، به مخاط بیماران مبتلا به عفونت واقعی (به جای استفاده از یک تقلید از ویروس) ممکن است بینش بیشتری در مورد نحوه عملکرد این وزیکول ها ارائه دهد.
رفتار این وزیکول ها تنها دلیل اوج گرفتن عفونت های تنفسی فوق، در فصل زمستان نیست. قبلی کار ، نشان داده است که دماهای سردتر نیز کار مولکول های ضد ویروسی سیستم ایمنی به نام اینترفرون را کاهش می دهد. ویروس ها همچنین با جابجایی افراد در داخل خانه گسترش می یابند. فاصلهگذاری اجتماعی در طول همهگیری همچنین به طور بالقوه باعث شده است که افراد در برابر ویروسهایی که باعث آنفولانزا و RSV میشوند، مصونیت کمتری داشته باشند، که هر دو بخشی از «سهگانه» که در این زمستان ظاهر شد.
با این حال، آمیجی میگوید که درک دقیق چگونگی تغییر وزیکولها میتواند به ایدههای جالبی برای درمان منجر شود – زیرا شاید دانشمندان بتوانند این تغییرات را کنترل کنند. او آن را به ،وان «هک ،» وزیکول «توئیتها» تصور میکند. چگونه میتو،م محتوای این mRNAهای ضد ویروسی یا مولکولهای دیگر را افزایش دهیم تا تأثیر مثبت داشته باشیم؟» او می پرسد.
با توجه به همهگیری کووید-19، این تیم اشاره میکند که در حال حاضر یک راه عملی در دنیای واقعی برای کمک به بینی شما در دفاع از شما در هوای سرد وجود دارد: ماسک زدن. بینیها میتوانند زیر ماسک نرم و راحت بمانند – همانطور که هر عینکی که لنزهایش از نفس گرمش مه گرفته است، میتواند تأیید کند. Bleier می گوید: «استفاده از ماسک ممکن است نقش محافظتی دوگانه ای داشته باشد. یکی از آنها قطعاً جلوگیری از استنشاق فیزیکی است [viral] ذرات، بلکه با حفظ دمای محلی، حداقل در سطح نسبتاً بالاتری نسبت به محیط بیرون.”
و در اینجا یک ایده دیگر وجود دارد که باید در نظر بگیرید: شاید فقط زمان تعطیلات در جایی گرم باشد.
منبع: https://www.wired.com/story/why-do-you-get-sick-in-the-winter-blame-your-nose/