چگونه در پرتگاه فردا زندگی کنیم

ما در حال بودن هستیم معاملات آتی همیشه هر تبلیغات، هر کمپین سیاسی، هر بودجه سه ماهه یک وعده یا تهدیدی است در مورد اینکه فردا چگونه خواهد بود. و گاهی اوقات می‌توان احساس کرد که آن آینده‌ها در حال رخ دادن هستند، چه بخواهیم چه نخواهیم – که ما به سادگی در حال حرکت هستیم. اما آینده هنوز اتفاق نیفتاده است. ما در واقع حرفی برای گفتن داریم و باید تا جایی که می تو،م از آن صدا استفاده کنیم. اما چگونه؟ من هشت سال گذشته را صرف ساختن بیش از 180 ،مت از یک پاد،ت درباره آینده به نام کرده ام فلش رو به جلو. در اینجا، در یک مجموعه سه ،متی، چیزهای مهمی در مورد چگونگی فکر ، به آنچه برای فردا ممکن است، یاد گرفته ام. (این ،مت 2 است. بخو،د ،مت 1و به زودی برای ،مت 3 دوباره بررسی کنید.)

این آسان است، و اغلب بسیار سرگرم کننده است، برای خندیدن به پیش بینی های گذشته در مورد آینده. در کتاب 1905 صد سال پس از آن: انتظارات یک خوش بین، نویسنده T. Baron Russell نابودی پله ها را پیش بینی کرد. او می نویسد: “طرح رسیدن به ،مت بالای یک خانه کوچک با بالا رفتن، در هر من،ت، از نوعی تپه چوبی، پوشیده از فرشی که تمیزی مشکوک است، البته کنار گذاشته شده است.” اصلاً بعد از دو یا سه دهه آینده ساخته شود.” صدها فهرست آنلاین پر از پیش بینی های نادرست وجود دارد – همه چیز از زمان مجله با اطمینان این را اعلام می کند ،ید از راه دور هرگز موفق نخواهد شد به مجله نیویورک تایمز ادعا می کند که یک موشک هرگز نمی تواند مدار زمین را ، کند.

همچنین آسان است، اگرچه شاید کمتر سرگرم کننده باشد، که احساس کنیم خودمان، در حال حاضر، فقط در آستانه چیزی هستیم که ارزش پیش بینی دارد. و اگر به افرادی که میکروفون در دست دارند و سخنر، می کنند، یا پاد،ت می روند، یا توییت های ویروسی توییت می کنند، باور دارید، ما واقعاً در لبه چیزی انقلابی هستیم. آنچه آن انقلاب است تغییر می کند – شاید آ،ا،مان، یا تکینگی، یا جنگ، یا درم، برای آ،ایمر. واقعاً مهم نیست که دقیقاً به کدام ص،ه خم شده ایم. بخش مهم این است که ما همیشه با هر چیزی که در طرف مقابل است یک نیم قدم فاصله داریم.

اما آیا ما هستیم؟ آیا واقعاً می تو،م بد،م که آیا در لحظه تغییر هستیم؟ برخی از مورخان و فیلسوفان استدلال می کنند که غیرممکن است که بد،م آیا مردم آینده به رویدادهای فعلی ما اهمیت می دهند یا خیر، زیرا ما نمی د،م بعد چه اتفاقی می افتد. دیگران می گویند که نه، کاملاً ممکن است در لحظه بد،م که یک رویداد تاریخی است یا خیر. می‌گوید: «بیشتر ما تجربه‌ای را در زندگی خود داشته‌ایم – متاسفانه، اخیراً شاید خیلی منظم – جایی که اتفاقاتی در جهان رخ می‌دهد و فکر می‌کنیم، وای، این یک چیز بزرگ است. مت کانلی، مورخ در کلمبیا و نویسنده کتاب موتور طبقه بندی. برای آمریکایی ها، لحظاتی مانند برخورد هواپیماها به برج های دوقلو یا قیام در 6 ژانویه به ذهن خطور می کند. «لحظه‌هایی که خیلی سریع با خود فکر می‌کنی، «من این موضوع را به بچه‌هایم خواهم گفت».

اما آن رویدادهای بزرگ نادر هستند. و برای هر یک از آنها رویدادهای کوچک تری وجود دارد که فقط در گذشته از اهمیت حیاتی برخوردارند. وقتی ون لیوونهوک اولین میکروسکوپ را به مردم نشان داد، هیچ ، واقعا اهمیت نداد. زم، که بوریس یلتسین فردی به نام ولادمیر پوتین را به ،وان جانشین خود در اوت 1999 انتخاب کرد. ا،ر مردم–حتی در روسیه– فکر نمی کردم این یک انتخاب تاریخی در سطح جه، باشد. هنگامی که ال،اندر گراهام بل اختراع جدید خود، تلفن، را در سال 1876 به Western Union ارائه کرد، شرکت او را به خنده گرفت و دستگاه نامیده می شود “به سختی بیشتر از یک ،اب بازی.”

پس کدام طرف این استدلال درست است؟ و چگونه می توان آن را فهمید؟ این همان کاری است که کانلی در سال 2019 با مقاله خود به نام “پیش بینی تاریخ”

ردیابی پیش‌بینی‌های گذشته برای اینکه ببینیم آیا درست هستند یا نه، انجام دادن آن دشوار است. یکی از راه‌های فهمیدن اینکه چقدر در پیش‌بینی‌ها خوب (یا بد) هستیم، این است که همین الان شروع به نظرسنجی از مردم درباره رویدادهای جاری کنیم، و سپس 30 سال صبر کنیم و به عقب برگردیم و ببینیم آیا آن نظرسنجی‌ها درست بوده‌اند یا خیر. کانلی می گوید، اما هیچ ، این کار را انجام نمی دهد، زیرا دریافت بودجه برای آن آزمایش غیرممکن است.