یک مطالعه جدید ویژگی هایی را نشان می دهد که به تکامل سرعت می بخشند

اگر آنها جهشی را در حدود 50 درصد از DNA فرزندان پیدا ،د، به این نتیجه رسیدند که این جهش احتمالاً یک جهش ژرمینی است – جهشی که از طریق تخمک مادر یا اسپرم پدر به ارث می رسد. انتخاب طبیعی می تواند مستقیماً بر روی چنین جهشی تأثیر بگذارد. به نظر می رسد جهش های کمتر به طور خود به خود در بافت های خارج از خط زایا رخ داده است. آنها کمتر با تکامل مرتبط بودند زیرا منتقل نمی شدند.

(در کمال تعجب اغلب، ناهماهنگی‌های سه‌گانه‌های خانوادگی به محققان می‌گفتند که پدر، که باغ‌وحش‌ها فهرست کرده‌اند با بچه‌ها ارتباطی ندارند. نمایندگان باغ‌وحش اغلب با شنیدن این خبر شانه بالا می‌اندازند و می‌گفتند که ممکن است دو نر در قفس بوده باشند. «آره، خوب، برگرون به شوخی می گوید، دیگری برنده است.)

در پایان، محققان 151 سه‌گانه قابل استفاده داشتند که نشان‌دهنده گونه‌هایی از نظر فیزیکی، متابولیکی و رفتاری متنوع مانند نهنگ‌های قاتل عظیم‌الجثه، ماهی‌های جنگنده کوچک سیامی، گکوهای نواری تگزاس و انسان‌ها بودند. آنها سپس میزان جهش گونه را با آنچه که ما در مورد رفتارها و ویژگی هایی که تاریخ زندگی آنها نامیده می شود، مقایسه ،د. آنها همچنین یک معیار آماری را برای هر گونه در نظر گرفتند که اندازه جمعیت موثر نامیده می شود، که تقریباً با تعداد افراد مورد نیاز برای نشان دادن تنوع ژنتیکی مطابقت دارد. (به ،وان مثال، اگرچه جمعیت انسان امروزی 8 میلیارد نفر است، دانشمندان معمولاً اندازه جمعیت مؤثر ما را حدود 10000 یا کمتر ،ن می زنند.) Bergeron و همکارانش به دنبال ال،ای ارتباطی در اعداد بودند.

شگفت‌انگیزترین یافته‌ای که از داده‌ها به دست آمد، گستره وسیعی از نرخ‌های جهش مولفه بود. زم، که محققان تعداد دفعات وقوع جهش در هر نسل را اندازه‌گیری ،د، گونه‌ها تنها حدود 40 برابر تغییر ،د، که به گفته برگرون در مقایسه با تفاوت در اندازه بدن، طول عمر و سایر ویژگی‌ها بسیار کوچک به نظر می‌رسید. اما زم، که آنها به نرخ جهش در سال به جای هر نسل نگاه ،د، این محدوده به حدود 120 برابر افزایش یافت که بزرگتر از آنچه مطالعات قبلی پیشنهاد کرده بودند بود.

منابع تنوع

نویسندگان مطالعه دریافتند که هرچه میانگین اندازه جمعیت موثر برای یک گونه بیشتر باشد، میزان جهش آن کمتر است. این شواهد خوبی برای “فرضیه موانع رانش“، که لینچ کمی بیش از یک دهه پیش ابداع کرد. لینچ توضیح داد: «انتخاب بی وقفه در تلاش است تا میزان جهش را کاهش دهد، زیرا بیشتر جهش‌ها مضر هستند. اما در گونه‌هایی با اندازه‌های جمعیت مؤثر کوچک‌تر، انتخاب طبیعی ضعیف‌تر می‌شود زیرا رانش ژنتیکی – تأثیر شانس خالص بر گسترش یک جهش – قوی‌تر می‌شود. این اجازه می دهد تا نرخ جهش افزایش یابد.

این یافته ها همچنین از ایده دیگری در ادبیات علمی پشتیب، می کند فرضیه تکامل مرد محور، که پیشنهاد می کند که نرها ممکن است جهش های بیشتری را نسبت به ماده ها در تکامل برخی گونه ها انجام دهند. برگرون و همکارانش دریافتند که میزان جهش در نرها بیشتر از ماده ها است – حداقل در ،داران و پرندگان، البته نه در ،ندگان و ماهی ها.

نویسندگان به دلیل احتمالی این تفاوت ها اشاره ،د: از آنجا که مردان در همه گونه ها به طور مداوم DNA خود را برای ساختن اسپرم کپی می کنند، آنها با فرصت های بی پای، برای جهش مواجه می شوند. ماهی ها و ،ندگان ماده نیز در طول زندگی خود تخم می سازند، بنابراین خطر خطای ژنتیکی مشابهی در آنها وجود دارد. اما ،داران و پرندگان ماده اساساً با تمام سلول‌های ، که تا به حال تولید می‌کنند متولد می‌شوند، بنابراین خطوط مولد آنها محافظت بیشتری دارند.