تصویربرداری عصبی نشانه های مخفی مکالمه را آشکار می کند


مطالعه مکالمات انس، یک چالش ساده نیست به ،وان مثال، هنگامی که انسان ها در یک مکالمه شروع به صحبت با یکدیگر می کنند، گفتار خود را بسیار محکم هماهنگ می کنند – افراد به ندرت بر سر یکدیگر صحبت می کنند و به ندرت شکاف های طول،، ناگفته و بی صدا را ، می کنند. مکالمه مانند یک رقص بدون رقص و موسیقی است – خودانگیخته اما ساختارمند. برای حمایت از این هماهنگی، افرادی که مکالمه را انجام می دهند، نفس، نگاه چشم، آهنگ گفتار و ژست های خود را هماهنگ می کنند.

برای درک این پیچیدگی، مطالعه شرکت‌کنندگان تحقیق در آزمایشگاه که به صفحه‌های کامپیوتری نگاه می‌کنند – مجموعه سنتی آزمایش‌های روان‌شناسی – کافی نیست. ما باید با استفاده از تکنیک‌های جدید اندازه‌گیری که به ما امکان می‌دهد پاسخ‌های عصبی و فیزیولوژیکی آن‌ها را به تصویر بکشیم، نحوه رفتار طبیعی افراد در دنیای واقعی را مطالعه کنیم. به ،وان مثال، آنتونیا همیلتون، عصب شناس در دانشگاه کالج لندن، اخیراً از موشن کپچر استفاده کرده است برای شناسایی الگویی از تکان دادن سر بسیار سریع که شنوندگان برای نشان دادن توجه خود هنگام صحبت ، شخصی انجام می دهند. همیلتون نشان می‌دهد که تعامل با این سیگنال‌های ظریف بهبود می‌یابد، اما نکته جالب این است که اگرچه بلند،ا واقعاً می‌توانند این اطلاعات را درک کنند، اما این سیگنال‌های بدن با چشم غیر مسلح قابل تشخیص نیستند.

در سال 2023، ما در نهایت قادر خواهیم بود تا زم، که افراد در حال حرکت و صحبت با یکدیگر هستند، شروع به گرفتن داده های عصبی کنیم. این آسان نیست: تکنیک‌های تصویربرداری مغز مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) شامل قرار دادن شرکت‌کنندگان در داخل اسکنرهای 12 تنی مغز است. یک مطالعه اخیربا این حال، با گروهی از شرکت‌کنندگان اوتیستیک این کار را انجام داد. این مقاله دستاورد فوق‌العاده‌ای را نشان می‌دهد، اما، البته، تا زم، که تکنیک‌های fMRI بسیار کوچک‌تر و متحرک‌تر شوند، نمی‌توان مشاهده کرد که چگونه داده‌های عصبی با الگوی حرکات و گفتار در مکالمات، به طور ایده‌آل بین هر دو شرکت‌کننده مرتبط است. در یک گفتگو از سوی دیگر، یک روش متفاوت – به نام dpectroscopy مادون قرمز عملکردی (fNIRS) – می تواند در حالی که افراد به طور طبیعی در اطراف حرکت می کنند استفاده شود. fNIRS همان شاخص فعالیت عصبی fMRI را از طریق اپتودها اندازه گیری می کند که نور را از طریق پوست سر می تابد و نور منع، شده را تجزیه و تحلیل می کند. fNIRS قبلاً مستقر شده است در حالی که مردم وظایف خود را در فضای باز در مرکز لندن انجام می دادند، ثابت می کند که این روش می تواند برای جمع آوری داده های عصبی به موازات داده های حرکتی و گفتاری استفاده شود، در حالی که افراد به طور طبیعی با هم تعامل دارند.

در سال 2023 همچنین برای اولین بار می‌تو،م ببینیم که چگونه این کار در مکالمات گروه بزرگ انجام می‌شود، که تمایل دارند با حدود پنج نفر به حد مجاز خود می‌رسند. البته این یک چالش بزرگ است، زیرا مکالمات می‌توانند بسیار انعطاف‌پذیر و بی‌پایان باشند، اما اگر بخواهیم بفهمیم که مغز شرکت‌کنندگان چگونه این رقص‌های مکالمه‌ای زمان‌بندی شده را هماهنگ می‌کند، ضروری است.

این پیشرفت‌ها نشان‌دهنده گام‌های بلندی در مطالعه علمی مکالمات انس،، یکی از جذاب‌ترین حوزه‌های علوم اعصاب شناختی و روان‌شناسی خواهد بود. البته، من کمی جانبدارانه هستم: من درک و تولید گفتار انسان را برای دهه ها مطالعه کرده ام، و فکر می کنم مکالمات جایی است که فرآیندهای مغزی زب،، اجتماعی و عاطفی ما در کنار هم قرار می گیرند. مکالمات جه، هستند و اصلی ترین روشی هستند که انسان ها برای مدیریت تعاملات و ارتباطات اجتماعی از آن استفاده می کنند. آنها برای سلامت رو، و جسمی ما اهمیت زیادی دارند. زم، که بتو،م علم مکالمات را به طور کامل ش،ت دهیم، راه درازی برای درک خودمان پیموده ایم.


منبع: https://www.wired.com/story/neuroscience-imaging-conversation/