خبر خوب این است که من یک رو،مه نگار هستم، بنابراین پیش رفتم و از برخی هنرمندان، پژوهشگران و منتقدان هنری پرسیدم که از زیبایی شناسی هنر هوش مصنوعی چه می گویند. ابتدا با آملیا وینگر-بیرسکین، هنرمند و استاد دانشگاه فلوریدا تماس گرفتم. Winger-Bearskin بوده است فهرست نویسی روندهای بصری متفاوتی که او در هنرهای هوش مصنوعی اخیر متوجه شده است. او یک روند را می نامد Nightmare Corp.– اغلب با تصاویری که توسط Deep Dream گوگل ساخته شده است، یک ژنراتور قدیمی که در سال 2015 منتشر شد، مثال می زنند. این ژنراتور در تصاویر چرخان و روانگردان، مانند خاطرات یک سفر اسیدی به خصوص دل،اش، تخصص دارد. او می‌گوید: «مطمئناً، پروگ راک تأثیر می‌گذارد. دسته دیگری که Winger-Bearskin کاوش می کند، که او آن را Dada 3D می نامد، بسیار شبیه صحنه های ،انه ای است که وقتی با این ژنراتورها بازی می کنم، از آنها خواسته می شود. او آن را به ،وان “چیزی شبیه یک بازی سالنی سورئالیستی” توصیف می کند.
جدا از روندهای طبقه بندی، Winger-Bearskin متوجه تیک های سبکی گسترده تری در این ژنراتورها شده است. او ،میشن‌ها و ،مه‌های غربی به سبک دیزنی را تأثیرات آشکار می‌داند، و همچنین تمایل دارد که سفیدی را به،وان نژاد پیش‌فرض در نظر بگیرد – در نتیجه، به گمان او، آموزش این ژنراتورها بر روی مجموعه‌های داده‌ای که برای ،میشن‌های وسترن سبک دیزنی سنگین هستند. و تصاویر سفیدپوستان.
لو مانوویچ نیز به دقت توجه دارد. نظریه پرداز فرهنگی و استاد دانشگاه شهر نیویورک از سال گذشته در سرور دیسکورد Midjourney کمین کرده و نحوه استفاده مردم از ژنراتور را تجزیه و تحلیل می کند. پس از اینکه Midjourney یک به‌روزرس، در پاییز گذشته منتشر کرد، تغییراتی را در آنچه که مردم از ژنراتور ترغیب می،د مشاهده کرد. برای مثال، پس از اینکه در بازنمایی واقعی انسان ها بهتر شد، درخواست ها برای پرتره های زن و مرد افزایش یافت.
هنرمند دیجیتال سام کینگ برای اولین بار در سال 2021 از نزدیک صحنه هنر هوش مصنوعی را دنبال کرد. آنها با هیجان از آنچه دیدند شروع ،د. اشتراک گذاری تصاویر مورد علاقه خود را در رسانه های اجتماعی، ایجاد یک دنبال کننده به ،وان متصدی، درست زم، که این فناوری شروع به کار کرد. آنها موج قبلی ژنراتورها را به ،وان طرفدار «موارد انتزاعی و بیهوده» توصیف می کنند. (این ژنراتورها به ،وان شبکه های متخاصم تولید کننده یا GAN شناخته می شوند. تعداد کمی مردم این نگاه را، نه خلاقانه، GANism نامید.)
کینگ جدیدترین موج ژنراتورها را که مدل‌های انتشار نامیده می‌شوند، از نظر سبک متمایز می‌بیند. همانطور که نقاشی رنگ روغن و آبرنگ جلوه های قابل تشخیص متفاوتی ایجاد می کنند، ژنراتورهای GAN و ژنراتورهای انتشار تصاویر متفاوتی را تولید می کنند. اگر می خواهید رندر واقع گرایانه تری از مثلاً تونی سوپرانو با کاپوچینو با شرک داشته باشید، مدل های دیفیوژن به احتمال زیاد نتایج قانع کننده ای را ارائه می دهند. آنها می گویند: “در تئوری، شما می تو،د انواع مختلفی از زیبایی شناسی را با این ماشین ها ایجاد کنید.” هر چند واقع بینانه تر ،وماً به م،ای تنوع بیشتر از نظر سبکی نیست. مانند Winger-Bearskin، کینگ می بیند که تأثیرات دیزنی و ،مه به طور مکرر ظاهر می شود، و همچنین هنر کتاب های مصور.
سخنان این شرکت ها این است که شما می تو،د هر چیزی را که تصور کنید بسازید. این در مورد این مرز باز است. اما، البته، فرهنگ عامه از کلیشه‌ها و کلیشه‌های خاصی پیروی می‌کند.» Manovich می‌گوید. او بارها و بارها تغییراتی را در چندین موضوع می بیند: “فانتزی، افسانه، کتاب کمیک، بازی ویدئویی.”
تصویر ایجاد شده توسط نویسنده با استفاده از DALL-E و درخواست “جلد آلبوم پروگ راک دهه 1970”.
OpenAI از طریق Kate Knibbs
منبع: https://www.wired.com/story/generative-ai-style-movement-throwback/