Jellybean ادامه می دهد نادیده گرفتن انتظارات مخلوط لابرادور رتریور 5 ساله از نقطه مورد علاقهاش روی مبل بالا و پایین میپرد و به راحتی در اتاق نشیمن راه میرود، گویی هرگز سرطان متاستاتیک نداشته است. صاحبان او، پاتریشیا و زک مندونکا، هنوز نمی توانند این معجزه را باور کنند. پاتریشیا میگوید: «او کمی بیشتر به گامهایش میکشد».
جیلیبین تقریباً سه سال پیش به سرطان استخوان در پای عقبی خود تشخیص داده شد. علیرغم قطع عضو و شیمیدرم،، سلولهای سرط، به سرعت از طریق خون او به ریههای او سرایت میکنند، همانطور که در 90 درصد موارد در سگها انجام میشود. زمان بقا در این مرحله به طور متوسط دو ماه است. پاتریشیا می گوید: «ما هیچ امیدی به درمان او نداشتیم. “ما خیلی ویران شده بودیم.”
بنابراین در نوامبر 2020، مندونکاها Jellybean را در یک کارآزمایی بالینی در دانشگاه تافتس، در حدود یک ساعت رانندگی از خانه خود در رود آیلند در ایالات متحده ثبت نام ،د. به جلیبین سه قرص بدون هیچ هزینهای داده شد که مندونکاها هر روز آنها را در خوراکیهای مورد علاقهاش با طعم مرغ پر می،د. تا کریسمس، تومورهای Jellybean شروع به کوچک شدن کرده بودند و از آن زمان دیگر برنگشتند. این پاسخ حتی دامپزشکان درمان کننده Jellybean را متعجب کرد و این امید را ایجاد کرد که این داروها می توانند نه تنها به سگ های دیگر، بلکه به انسان ها نیز کمک کنند.
سرطان استخوان Jellybean، استئوسارکوم، نیز افراد را تحت تأثیر قرار می دهد – به ویژه کودکان و نوجوانان. خوشبختانه، نسبتاً نادر است: هر سال حدود 26000 مورد جدید در سراسر جهان تشخیص داده می شود. ایمی لبلانک متخصص انکولوژی دامپزشکی میگوید مشکل این است که بیش از 35 سال است که هیچ درمان جدیدی وجود نداشته است و درمانهای موجود چندان مؤثر نیستند. نرخ بقای بیماران استئوسارکوم تنها در حد است حدود 30 درصد اگر سلول های سرط، به سایر ،مت های بدن گسترش یابد.
مطالعات سگ، مانند کارآزمایی Jellybean، می تواند همه اینها را تغییر دهد. سرطانهایی که در سگهای خانگی به وجود میآیند از نظر مولکولی و میکروسکوپی مشابه سرطانهای موجود در افراد هستند – در مورد استئوسارکوم، شباهتها قابل توجه است. وقتی در زیر میکروسکوپ مقایسه می شود، نمونه بافت سگ و نمونه بافت انس، تومور قابل تشخیص نیستند. اما در حالی که خوشبختانه در انسان نادر است، استئوسارکوم حداقل 10 برابر بیشتر در سگ ها شایع است – به این م،ی که تعداد زیادی از بیماران مبتلا به سرطان سگ برای کمک به تحقیقات و آزمایش های دارویی وجود دارد. شریل لندن، انکولوژیست دامپزشکی در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تافتس که در حال درمان ژلیبین است، میگوید: «خانوادهها و سگهایی که شرکت میکنند، بخش مهمی از پازل در پیشبرد این تحقیق هستند.
نکته مهم این است که سگها مشمول همان مقررات فدرال نیستند که گزینههای درم، را برای انسان محدود میکند. دامپزشکان در استفاده از داروهای موجود بدون بر،ب در برابر بیماری هایی که در حال حاضر درمان خوبی برای آنها وجود ندارد، بسیار آزادتر هستند. در مجموع، این کارآزماییهای بالینی سریعتر و ارزانتری را انجام میدهد.
چنین آزمایشاتی بخشی از مهتاب سرطان ابتکاری که جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده سال گذشته مجدداً راه اندازی کرد و برای آن از کنگره درخواست کرد تا طرح دیگری ارائه دهد 2.8 میلیارد دلار در بودجه 2024 LeBlanc، مدیر برنامه انکولوژی مقایسه ای در موسسه ملی سرطان ایالات متحده، می گوید: «آنها برای پر ، شکاف دانشی طراحی شده اند که به اندازه کافی با مطالعات سنتی روی موش ها یا داده هایی که هنوز به راحتی در انسان جمع آوری نمی شود، پر نمی شود. این برنامه بر آزمایشهای بالینی روی سگهای مبتلا به سرطان نظارت دارد که توسط Tufts و انجام میشود 21 دانشگاه دامپزشکی دیگر در آمریکا و کانادا
منبع: https://www.wired.com/story/dog-cancer-treatments/